Η αγκαλιά του
Δεν είπαν πολλά. Μα αυτά που είχαν πει ήταν αρκετά για αυτούς. Η αγκαλιά του της είχε πει αρκετά. Την κρατούσε με τα δυο μουλιασμένα χέρια του. Προσπαθούσε για μια τελευταία φορά να φανταστεί το μέλλον τους, πριν τα κύματα την πάρουν μακριά του. Tην κοίταξε στα μάτια και της είπε ότι δεν θα την αφήσει ποτέ. Δεν ήθελε να χάσει τη μοναδική του αγάπη. Πάλευε με τα κύματα καθώς το αλάτι έκαιγε τα μάτια του. Τον κοίταξε στα μάτια και του είπε ότι όσο τον αγαπά, καμία θάλασσα δεν θα πάρει μακριά τον έναν από τον άλλον. Το πήρε απόφαση, ή θα πέθαιναν μαζί ή θα ζούσαν μαζί. Την κράτησε στην αγκαλιά του τόσο σφιχτά που ένιωσε σαν να είχαν πει τα λόγια όλου του κόσμου, μα δεν είχαν πει τίποτα. Αφέθηκαν στα κύματα καθώς τα ρεύματα της θάλασσας τους απομάκρυναν, καθώς η αφή, το τελευταίο φιλί, το τελευταίο άγγιγμα δεν έφυγε ποτέ, παρόλο που η θάλασσα προσπαθούσε να τα ξεπλύνει.
