Το γράμμα μου στον Αϊ – Βασίλη
ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ ΑΓΙΕ ΒΑΣΙΛΗ, αν και με λίγη χρονική καθυστέρηση, ξέρεις, επειδή είναι 28 Δεκεμβρίου σήμερα, αποφάσισα να σου γράψω ένα γράμμα. Φέτος, όμως, θα σου ζητήσω ένα άλλο δώρο, όχι κανένα ρούχο ή κανένα παιχνίδι, όπως για παράδειγμα μια κούκλα, αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό. Όπως ήδη γνωρίζεις από τα προηγούμενα χρόνια που μου έφερνες κάθε Χριστούγεννα ένα ωραίο δώρο κάτω απ’ το δέντρο, με λένε Λένα. Είμαι πια οχτώ χρονών, μεγάλωσα! Κι έχω μία απορία που θέλω να μου λύσεις: πώς χωράς και κυλάς μέσα στο τζάκι, δεν σφηνώνει η κοιλιά σου; Και κάτι άλλο: η φίλη μου η Άννα μου είπε ότι η οικογένειά της δεν έχει τζάκι, τότε πώς πας στο σπίτι της; Από την πόρτα; Και ο Ρούντολφ και τα υπόλοιπα ελαφάκια πού μένουν; Ξέχασα να αναφέρω τι δώρο θέλω! Λοιπόν,... πριν κάποιες μέρες άνοιξα την τηλεόραση για να δω μια ταινία, το «Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία»! Ήταν τόσο ενδιαφέρουσα! Και πάνω στο καλύτερο σημείο, αυτό με το τελευταίο όνειρο του Σκρουτζ, το πρόγραμμα διακόπηκε για μια έκτακτη επικαιρότητα, κάπως έτσι την ονόμασαν οι παρουσιαστές στις ειδήσεις. Κάτι κακοί άνθρωποι, οι τζιχαντιστές αν το λέω καλά, άρχισαν, έτσι ξαφνικά, χωρίς λόγο να πυροβολούν τον κόσμο γύρω τους! Και τη νύχτα, μετά από αυτό, είδα έναν εφιάλτη! Παντού ήταν χυμένα αίματα, που είχαν βάψει κόκκινα τα πεζοδρόμια, απ’ τα παράθυρα κρέμονταν κομμένα και ματωμένα χέρια, και εκείνοι που το προκάλεσαν όλο αυτό φώναζαν δυνατά: «Θα κατακτήσουμε τον κόσμο!», και οι υπόλοιποι δολοφόνοι ζητωκραύγαζαν χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι! Η πόλη είχε βυθιστεί σε πένθος και οι δρόμοι, τα σοκάκια, οι πλατείες, τα πάντα άδεια και σκοτεινά. Τρόμαξα τόσο πολύ με αυτό το όνειρο και, αν και έσφιξα στην αγκαλιά μου το αρκουδάκι μου, συνέχισα να φοβάμαι. Και ακολούθησε κι άλλο τρομακτικό όνειρο! Είχαν ενωθεί, λέει, όλοι οι κακοί, σε μια ομάδα και σκόπευαν να ανατινάξουν τον κόσμο! Είμαι απολύτως σίγουρη ότι θα πεις πως βλέπω πολλές ταινίες ή ότι παίζω συνέχεια ηλεκτρονικά παιχνίδια, αλλά, βρε Άγιε Βασίλη, σε παρακαλώ βοήθησέ με και κάνε την ευχή μου πραγματικότητα, είσαι η μόνη ελπίδα που υπάρχει στις μέρες μας! Σκόρπισε παντού με τη μαγική σου σκόνη το καλό, φέρε ειρήνη και αγάπη! Αυτό θέλω, μόνο, φέτος τα Χριστούγεννα! Σε παρακαλώ, μπορείς να μου το φέρεις; Χαιρετίσματα στη γυναίκα σου, τα ξωτικά σου και σ’ όλα τα ελάφια σου, και ιδιαίτερα στην αδυναμία μου, τον Ρούντολφ! Σε αγαπώ πολύ!
Υ. Γ. Όταν έρθεις πάλι την Πρωτοχρονιά σπίτι μας, να ξέρεις πως θα σου έχω κρατήσει λίγη σοκολατένια βασιλόπιτα, μελομακάρονα και χειροποίητους κουραμπιέδες.
