Μια γυναίκα στην παρέα μας, εν ονόματι Λένα Διβάνη

Καλωσορίσαμε επιτέλους και την πρώτη –αλλά δυστυχώς και τελευταία για φέτος- γυναικεία συγγραφική επισκέπτη. Από τις πιο γλυκές, προσιτές και ταυτόχρονα τόσο μα τόσο αληθινές παρουσίες, που πέρασαν ποτέ την είσοδο του σχολείου μας, η Λένα Διβάνη μετέδωσε τη φρεσκάδα της σε μια γενιά, όλο άγχος για τις επερχόμενες πανελλαδικές εξετάσεις, αλλά και προβληματισμό σχετικά με τις εκλογές που φαντάζουν τόσο κοντινές αλλά εξίσου και τόσο ξένες. Η εντυπωσιακή καθηγήτρια Ιστορίας Εξωτερικής Πολιτικής στη Νομική, συγγραφέας των , μέλος του νέου Δ.Σ. της ΕΡΤ, αλλά και Βολιώτισσα, με όλη τη σημασία της λέξης, δεν έλειψε να μας εντυπωσιάσει με τις γνώσεις και τα ‘πιστεύω’ της. Με γνώμονα τη θέληση, υποστήριζε πως ο άνθρωπος, είναι ικανός να κάνει…τα πάντα! Αυτός που πιστεύει στην επιτυχία, είναι αδύνατον στο τέλος να μην την κατακτήσει.

Μας διηγήθηκε ιστορίες από τη ζωή της – όντας φοιτήτρια, καθηγήτρια, αλλά και γυναίκα- αφήνοντάς μας να ανακαλύψουμε την πραγματική Λένα, χωρίς ενδοιασμούς και επιφυλάξεις. Πλημμυρισμένη από ενέργεια και ζωντάνια, δεν έλειψαν από μέρους της και οι συμβουλές για το μέλλον. Μας όπλισε με κουράγιο και ελπίδα, λέγοντάς μας πως αργά ή γρήγορα όλοι θα βρούμε το δρόμο μας, και ακόμη και αν δεν έχουμε τώρα την παραμικρή ιδέα για το πού θέλουμε να μας βρει το μέλλον, ποτέ δεν είναι αργά να ασχοληθούμε με αυτό που γεμίζει ειλικρινά τις ψυχές μας, επαγγελματικά και μη. Δεν έλειψε να θίξει και το θέμα της φιλίας, αφήνοντας μια φράση της να ηχεί ακόμη στα αφτιά μας. «Εάν κάνεις παρέα με ηλίθιους, θα γίνεις ηλίθιος. Εάν όμως κάνεις παρέα με άτομα που έχουν κάτι να σου προσφέρουν, και ίσως είναι καλύτερά σου σε μερικά πράγματα, είναι αναπόφευκτο να γίνεις και εσύ καλύτερος. Όλα είναι θέμα επιλογών.» Μια ίσως από τις αληθινότερες διαπιστώσεις…

Πώς θα μπορούσαμε να αποχαιρετήσουμε τη φετινή σχολική χρονιά και τον φετινό κύκλο συγγραφικών επισκέψεων, χωρίς μια προσωπικότητα που θα μας κάνει να αδημονούμε για την επερχόμενη συνέχεια; Αυτή ήταν μονάχα η αρχή. Ραντεβού ξανά του χρόνου, με νέα αρώματα και γεύσεις στον καφέ μας, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως η λογοτεχνία είναι οδηγούμενα όνειρα, και ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να σταματήσουμε να ονειρευόμαστε…

#ΛογοτεχνικόΚαφενείο